விரிசல்

மனிதனின் குறைகளை மட்டுமே காணும் பார்வைகளை பற்றி , விரிசல் வாயிலில் கூறும் கவிதை

 

இத்தகைய  விரிசல்

என்னுடைய  தவறல்ல!

 

உளியும் சுத்தியும்

கோபித்த வேலையில்,

தவறிய கற்களில்

நானும் ஒன்று!

 

எங்கும் எதிலும்

இன்பம் புதைத்தவன் ,

என்னைச் செதுக்கும்போது

இரசனைகெட்டுப் போனான்!

 

மின்னல் வானை

வெட்டியது போன்று ,

என்னை வெட்டின

கம்மியன் கரங்கள் !

 

ஆயிரம் ஆயிரம்

செதுக்கிய விரல்கள்,

என்னைச் செதுக்கையில்

அடிசறுக்கிப் போனது!

 

விரிசலைக் கண்டே

விமர்சித்தது  உலகம்,

விரிசலை விலக்கி

வதனப்பொலிவைக் காணாமல்!

 

மற்ற சிற்பங்களின்

ஏளனங்கள் ஏராளம்,

ஒன்றும் செய்வதற்கில்லை

உண்டு ஒரு பதில் !

 

உன்னைச் செதுக்கியவனும்

என்னுடைய சிற்பி தான் !