உறக்கம்

உறக்கம் பற்றிய கவிதை

 

ஒல்லென்ற ஒலி ,

கும்மென்ற இருள் ,

திருமங்கை கூந்தல் போல்

கனமான இருள்.

 

யாவர்க்கும் நிழல்தரும்

எண்ணிலடங்கா மரங்கள் ,

இருளிடம் கைக்குலுக்கும் ,

இலைகளால் புன்னகைக்கும் .

 

பனிக்காலப் புற்களில்

படிந்திடும் துளிகள்போல் ,

வானமகள் வதனத்தில்

மின்னிடும் வெண்பருக்கள்.

 

மனைச் சாளரங்களில்

மாட்டிய திரைச்சீலைகள் ,

காற்றடிக்க மிரண்டு ,

இருப்பிடம் அகன்று ,

 

அலைபோல் எழும்பி

அலைக்கற்று ஓய்ந்தபின் ,

இருப்பாரை வருடும்

இன்பமான நேரமதில் ...

 

நடமாடிய பிணங்களின்

நாடிகள் துடித்திருந்தாலும் ,

இமைகள் செயலிழந்து

மொட்டுக்களாய் மூடிக்கொள்ளும் .

மூளைக்குள் ஏதோவொன்று

கயிறுகட்டாமல் ஊஞ்சலாடும் ,

முற்றும் முடிந்தபின்

கட்டுடலின் தசைகள் உருகும் .

 

உணர்வில்லா பெருநிலையில்

ஊறு ஓசை அறியாமல்,

வெறும் காற்றை மட்டும்

சுவாசிக்கும் வெற்றுடலில் ,

 

இறந்தவரையும் பார்க்கும்

என் இனிய இரவுகளில் ,

எப்போதும் காண்கிறேன்

இறப்பின் முன்னோட்டத்தை .....