கோடிட்ட இடங்களை நிரப்புக

காகிதத் தாளொன்று , தன்னை எழுதாது இறந்த கவிஞனுக்காக வருந்தியும் , தன் பிறப்பின் பலனை அடைய எண்ணியும் வருந்தி கூறும் கவிதை.

 

யார் நிரப்புவது ? இனி 

என்னை யார் நிரப்புவது ? 

 எல்லா நாளும் கோட்டை நகரத்தி 

என்னை என்று எழுதுவான் என்றிருந்தேன்!

எல்லோருக்கும் தலையெழுத்து

 இன்றி அமையாதாம் !

எனக்கு மட்டும் தலையெழுத்து 

இன்றி அமைந்தது ஏன்?

வானின் உயிரே கருநீலப் புதிர்தான் !

நானும் பெறவேண்டும் கருநீல உயிர்தான்!

நேற்றுவரை நான் குடியிருந்த ஏட்டில், அவன்

பார்த்துப்பார்த்து எழுத்தைச் செதுக்கினான்!

விளக்கொளியும்   விண்வெளியும் எனை 

விசாரிக்கும் காலம் முடிந்தது !

இன்று எங்கே போனான், காலம் 

வென்று போனானோ?  பயணம் 

நின்று போனானோ? கடவுள் 

மன்றம் போனானோ? காணவில்லை.

உயிரிருக்கும் வரைதான் 

உடைமைகளுக்கு மதிப்பு !

வெற்று காகிதமானேன், இனியும் 

வெறுமை காணோன் !

நீரோ,  விறகு நெருப்போ தீண்டும் முன்னே, 

முள்ளோ , கத்திரியோ கிழிக்கும் முன்னே ,

எனது கடைசி ஆசையை 

எவரேனும் நிறைவேற்றுங்கள்!

என் கோடிட்ட இடங்களை 

எவரேனும் நிரப்புங்கள்!