அலையில் சிதறிய ஒளி

இரவில், நிலவின் ஒளி கடலலைகளில் பிரதிபலிப்பதைச் சார்ந்த கவிதை.

    

மேகங்கள் ஏதுமில்லா 

மெல்லிரவு வேலையிலே ,

யாகங்கள் பலநடத்தும் 

வான்மீன் நெரிசலிலே ,

சோகங்கள் சிலசுமந்த

வெண்ணிலவு ஒன்று

 

நாவாய் ஊர்வலம் 

நின்றுநடத்தும் நடுக்கடலில்

போவார் இல்லாத

பாய்மரப் படகருகே ,

 

தெப்ப வளைவு கொண்டு ,விண்மீன்களின்

வெப்பம் தாங்காமல் விலகி மிரண்டொடி ,

 

வானில் ஏற்றம் இரக்கம் யாவும் கடந்து

கானில் மரயிலைகள் எள்ளி நகையாட ,

 

சற்றும் எதிர்பாராமல் சறுக்கி விழுந்திட ,

முற்றும் சிதறிப்போய் ,கண்ணாடிபோல்

முற்றும் சிதறிப்போய் ,கண்ணாடியில்

 

ஒவ்வோர் துகளிலும் தெரியும் பிம்பம்போல்

ஒவ்வோர் அலையிலும் தெரியும்

ஒற்றை மதிக்கதிரின் மிச்சம் ,

 

முன்போர் இரவில்

தேன்நிலா வந்ததன்

இன்னோர் எச்சம் ,

விடிகாலை மஞ்சள்

விழும்வரை எச்சம்!