உதயம்

ஊக்குவிக்கும் கவிதை

 

வீறுகொண்டு எழு மனமே !

வீழ்ந்து கிடந்தது போதும் மனமே !

 

ஞாயிறு உதயம் கிழக்கில் மனமே!

மேற்கை வெறித்தது போதும் மனமே!

 

சோலை மலர்கள் பூத்தன மனமே!

சோர்ந்து கிடந்தது போதும் மனமே !

 

மண் முட்டிய  விதைகள் துளிர்ந்தது மனமே!

நமக்கும் மறுவாழ்வு மலர்ந்திடும் மனமே !

 

நெஞ்சில் வெப்பம் நிற்கக்கூடாது என்மனமே !

கதிரவன் ஒருநாளும் குளிர்ந்ததில்லை என்மனமே!

 

இருளிலும் நடக்கத் தயங்காதே என்மனமே!

விளக்கொளியும் சிலதூரம் வெளிச்சம்தரும் என்மனமே!

 

பழங்கதைகள் பேசுவதில் பயனில்லை என்மனமே!

பழைமையை அடைகாத்துப் பேணுவாய் என்மனமே !

 

திறமைகளின் பெருமை இடத்திலில்லை என்மனமே !

மனைக்கிணற்றிலும் காண்பாய் தேன்சுவைநீரை என்மனமே!

 

நேரான மரங்கள் நிமிர்ந்து வெட்டுப்படும் என்மனமே!

வளைந்து உயிர்வாழ்தல் சாக்காடாம் என்மனமே!

 

உன்னைச் சுற்றியோர் வட்டமிடுவாய் என்மனமே!

உன்போல் அனைவரின் உணர்வை மதிப்பாய் என்மனமே!